Oyun – Viet Nam’ın çağrıştırdığı ve öğrettiği ne çok şey var. Yazı şurada: http://www.birikimdergisi.com/guncel-yazilar/9382/vietnam-dan-oymali-iki-tufek#.XHZMWpMzaRu

Viet ve Nam ayrı yazılıyor. Çünkü Vietnamcada her kelime tek bir heceden oluşur. Ama Batılılar aslında parçalamaya çalıştıkları Vietnam’ın hecelerini ironik bir şekilde ismiyle birleştirmişler. Ülke isminin hindi anlamlı Batılıcasından çok çeken bir ülkeden olunca, bu tür nüanslara takılıyor insan.

Bir birleştirme de bölgeyi 19. yüzyılda sömürgeleştiren Fransa’dan: O Laos, Kamboçya ve Vietnam’ın kapsadığı bölgeye Hindiçin ya da Çinhindi adı verilmesi. Vietnam Savaşı da o yüzden 2. Hindiçin Savaşı olarak anılır. Tüm bir bölgeyi, dilleri ya da kültürleri ayrı olsa da aynı isimle çağırmak daha kolay tabii ki, bkz. Ortadoğu.

Bangkok’ta bulunduğum sırada Tayland Kralı yeni ölmüş bütün ülke yas tutuyordu. Seçimle başa gelmemiş bir hükümdara bu denli büyük bir matemi gözlemlemek başlı başına ilginç bir deneyimdi. Bununla ilgili yazmıştım: https://tacliyazicioglu.com/2017/01/08/kral-ve-ben Serginin çağrıştırdıkları da aynı bu yazıda olduğu gibi çocukken izlediğim Kral ve Ben filminden esinlendi. Eğlenceli bir müzikalin sadece şarkılardan ibaret olmadığını anlayabilmek için böylesi uzun zaman geçmesi mi gerekir? Hangisi daha iyiydi, peki? Kral ve Ben’in şarkılarıyla eğlenmek mi, yoksa onun ideolojik çözümlemelerini yapıp, içindeki propagandaya kızmak mı? Cevap tabii ki eğlence eğlence olarak kalsa iyi ama o şekilde kalmaz.